Nieuwsbrief

Artikelen

Prikbord

Help ons

Petitie

www.ioh.co.il - januari 2006

maandag 9 januari Art. 2 - De Claims Conference Er zijn onderhandelingen gaande met de Duitse regering die het mogelijk moeten maken om ook voor Nederlandse Joden die ondergedoken waren of verplicht verhuisd zijn naar aangewezen buurten in Amsterdam (soort van open getto’s) een speciale maandelijkse vergoeding te geven die per kwartaal betaald zal worden. Het maandelijkse bedrag is € 270 (NIS 1485). In de laatste anderhalf jaar zijn de Nederlandse Holocaust overlevenden meerdere malen verzocht om formulieren in te sturen naar de Claims Conference. Uiteindelijk is een nieuw formulier rondgestuurd wat eenvoudiger is om in te vullen en wat voldoet om in aanmerking te komen voor een uitkering. Dit formulier is op verzoek van de Claims Conference rondgestuurd door de PUR/WUV. Iedereen die ingeschreven is bij de PUR/WUV zou zo een formulier moeten hebben gekregen. Deze uitkering is niet bestemd voor diegenen die tijdens de oorlog in Nederlands-Indie verbleven. Dit formulier moet worden ingevuld en direct doorgestuurd naar de Claims Conference. Voor Holocaust overlevenden boven de 70 jaar is de uitkering vrijwel automatisch, voor zover ons bekend op dit moment. Voor Holocaust overlevenden onder de 70 jaar zijn beperkingen die voornamelijk te maken hebben met de inkomsten van de belanghebbenden. Indien gesproken wordt over inkomsten, zijn dit volgens het begrip van onze specialisten op dit gebied, zijn dit de netto inkomsten. Zonder WUV. Welke punten staan nog open? Het uitvoeringsproces is door de Duitse regering opgedragen aan de Claims Conference. Het bedrag wat ter beschikking is gesteld is beperkt. Het is nog niet duidelijk of het huidige bedrag voldoende is. De Duitse regering bepaalt de voorwaarden (en niet de Claims Conference). Op dit moment zijn we in nauw contact met de directie van de Claims Conference om de zaken uit te werken opdat in april 2006 de eerste paar honderd betalingen kunnen worden uitgevoerd. Betalingen worden uitgevoerd volgens de datum waarop ze zijn ingediend. We proberen uit te zoeken of de eerder afgewezenen wel opnieuw moeten indienen. Onze aanbeveling is om opnieuw het aanvraagformulier zoals verstuurd door de PUR/WUV in te dienen. Kopieen van deze formulieren zijn tevens verkrijgbaar bij de Nederlandse organisaties. CADSU Volgens de regels van de Duitse regering heeft men geen recht op deze uitkering indien men een CADSU uitkering ontving in de jaren 60. Het CADSU-archief ligt bij het Rijksarchief. De Claims Conference heeft verzocht om inzicht te krijgen in dit archief, betreffende een ieder die een aanvraag heeft ingediend. Mocht men geen inzicht willen geven in zijn CADSU-archiefgegevens, raden wij aan dit specifiek op het formulier aan te geven. Dit is de informatie die ons op dit moment ter beschikking staat op 09.01.’06. Avraham Roet Gedeeltelijk overgenomen uit NIW van 23-12-2005 Art. 2 en JMW Door Esther Konstantinov Eind deze week ontvangen ca. 4500 Joodse vervolgingsslachtoffers via de Pensioen- en UItkeringsraad informatie van de Claims Conference. De informatie is ondoorzichtig: Esther Konstantinov en andere medewerkers van JMW hebben het er moeilijk mee. Ineens was er die advertentie in het NIW: de inkomenscriteria voor het Duitse-Artikel-2-fonds waren gewijzigd, waardoor Nederlandse vervolgden aan veel van de criteria voldeden. Dit gold ook voor de groep vervolgden, die tijdens de Tweede Wereldoorlog zat ondergedoken. Viel deze groep bij het slaven- en dwangarbeidersfonds nog buiten de boot, nu maakt hun claim een kans op uitbetaling. Joods Maatschappelijk Werk ondervindt hiervan dagelijks de gevolgen. Vooral de maatschappelijk werkers (van wie ik er een ben) zijn druk in de weer aanvragers te helpen met het invullen van de formulieren, in persona of per telefoon. We vertalen, rekenen en stempelen. We bellen, schrijven en e-mailen. Alles in de hoop, dat al het werk, dat we in het Artikel-2 fonds stoppen, positief zal uitvallen voor onze clienten. Want we zijn het er over eens, dat behalve de vervolgden, die in een kamp of anderszins gevangen zaten, ook de onderduikers recht hebben op een schadevergoeding voor het ondergane leed. Toch loopt menig maatschappelijk werker te zuchten en te steunen. In de eerste plaats is dankzij het Artikel-2 fonds de werkdruk behoorlijk opgelopen. Hierdoor dreigen onze 'vaste' clienten in het gedrang te komen. Zoals het nu is, kan dat bijna niet anders, maar we zijn er niet echt gelukkig mee. ANTWOORD SCHULDIG Maar wat het gezucht en gesteun tot geweeklaag kan doen aanzwellen, is de onduidelijkheid. Iedere maatschappelijk werker wil graag de antwoorden geven op de vragen, die de clienten ons stellen. In het geval van dit fonds valt dat niet mee. Alhoewel er heel wat vragen zijn beantwoord en er hard wordt gewerkt aan het scheppen van structuur en heldere procedure, moeten we op veel vragen het antwoord schuldig blijven. Telt de periodieke uitkering van de WUV of WUBO volgens de Claims Conference wel of niet mee als inkomen? Wordt de AOW van mensen boven de zeventig jaar buiten beschouwing gelaten of niet? Zo niet, is dat geen leeftijds-discriminatie? Dat kunnen ze toch niet volhouden? Mag de Pensioen- en Uitkeringsraad een verklaring over vervolging afgeven of niet? Hoe moeten mensen dan bewijzen, dat ze ondergedoken hebben gezeten? En als je Wiedergutmachung wordt verrekend met de periodieke uitkering van de WUV of WUBO, krijg je dan een positieve of negatieve beschikking binnen? Wanneer wordt er eigenlijk uitbetaald? Waarom wacht de een al een jaar en heeft de ander al beschikking binnen? Enzovoorts, enzovoorts. Allemaal vragen, die (nog) niet of heel moeilijk zijn te beantwoorden. Eerlijk gezegd worden we er wel een een beetje wanhopig van. Het maakt een gestroomlijnde hulpverlening onmogelijk. EMOTIES Wat mij persoonlijk erg raakt is de emotie, die het invullen van de aanvraagformulieren bij veel clienten oproept. Mensen moeten hun verhaal weer vertellen en dat haalt vaak nare herinneringen aan de oorlogstijd naar boven. Als een oudere dame ons kantoor verlaat, nadat ze snikkend heeft verteld over de angst en ontberingen, maak ik me zorgen. Het is ook erg raar voor een maatschappelijk werker in een eenmalig gesprek het oorlogsverhaal van een client te bespreken en die client vervolgens niet meer te zien. Intussen hopen we allemaal, dat de Claims Conference de Nederlandse vervolgden serieus neemt en niet vraagt bijvoorbeeld de onderduik te bewijzen. Dit is zo goed als onmogelijk en nogal pijnlijk bovendien. We houden de moed erin en hopen, dat het uiteindelijk allemaal de moeite waard was. Met dank aan Riek Levie maandag 12 december 2005 Pardonregeling Goed nieuws voor uitkeringsgerechtigden, die in Israel in de door Israel geadministreerde gebieden wonen. De Staatssecretaris van Sociale Zaken en Werkgelegenheid zal een wetsvoorstel indienen om degenene die reeds voor 1 januari 2000 recht hadden op een AOW-, Anw, WAO of WAZ-uitkering en die toen reeds buiten Nederland woonden een pardonregeling te bieden. De pardonregeling houdt in dat voor deze groep geen toepassing wordt gegeven aan de Wet BEU. Dit betekent dat hun uitkeringen m.i.v. 1 januari 2006 niet zullen worden gekort. De IOH heeft zich hier erg voor ingezet en is vooralsnog tevreden over deze pardonregeling. Voor meer informatie bezoek de site van het het Ministerie SZW Copyright: Aleh, Uitgave van Irgoen Olei Holland Lezersreacties Geef uw reactie