Door Harry J. van den Bergh.
Harry van den Bergh is voorzitter Raad van Toezicht Stichting JMW en voorzitter Bestuur Stichting Samenwerkingsverband JMW, Amsterdam
Philip Staal
 In NIW 18/2 las ik een interview met Philip Staal inzake zijn claim tegen JMW, de rechtsopvolger van de Rudelsheim Stichting, met uitlatingen over de behandeling van oorlogswezen door joodse voogdij-instellingen na de oorlog.
Die behandeling is een gevoelig onderwerp en JMW is met Staal in een juridische procedure gewikkeld. Dit is reden tot terughoudendheid. Toch reageer ik, omdat ik als voorzitter van de Raad van Toezicht van JMW op 1 november 2004 een overigens constructief gesprek heb gevoerd met Staal, met zijn adviseur Ch. van Gent en Hans Vuijsje, bestuurder-directeur van JMW. Het verslag is ook Staal bekend en ik veroorloof mij in algemene termen het besprokene te stellen tegenover wat ik lees in NIW 18/2.
1. Philip Staal pleit voor een algemeen en onafhankelijk onderzoek naar de behandeling van oorlogswezen. Dat deed hij ook in ons gesprek. Het feit dat dit onderzoek nog niet is gepubliceerd, is voor hem reden geweest zelf onderzoek in te stellen naar zijn eigen casus. Staal kan echter weten dat het onafhankelijke onderzoek klaar is en gereed wordt gemaakt voor publicatie.
2. Staal bepleit excuses van de rechtsopvolger van de voogdij-instellingen (JMW) in het kader van openheid en de verdeling van de aanwezige financiële middelen onder nog levende oorlogswezen. JMW stelt zich steeds op het standpunt dat openheid geboden is. Daarom stonden en staan onze archieven open voor elke onderzoeker, uiteraard met inachtneming van de privacywetgeving. Of ooit de conclusie moet worden getrokken dat de bestuurders in de jaren vijftig en zestig disfunctioneerden en dat excuses zijn geboden, is een lastige en beladen vraag die door JMW nog geenszins is beantwoord.
3. Het is een vooruitgang dat Staal niet meer uitsluitend voor zichzelf zegt op te komen. Uit ons gesprek van 1 november, de procedure voor de rechtbank alsook de mij bekende stukken in hoger beroep voor het Hof, blijkt iets anders. Daaruit blijkt maar een ding: Staal wil 1,6 miljoen euro ontvangen en argumenteert in het gesprek alsook voor de Rechtbank - in mijn woorden - dat hij niet is geïnteresseerd in de mogelijke belangen van andere oorlogswezen. Op een vraag mijnerzijds in het gesprek van 1 november of waarheidsvinding niet voorop moet staan, was het antwoord negatief.
4. Ik zou blij zijn met de nieuwe toon en benadering van Philip Staal als hij zich, na een toch wel smadelijk verloren procedure, tot het algemeen belang zou beperken. Terugtrekking uit de hoger-beroepsprcedure is dan de enige geloofwaardige daad.
Copyright: van den Bergh, Harry
|
