www.trouw.nl - maandag 22 augustus 2005

Voorpagina 'Geen aandacht joodse wezen' door onze verslaggever Oorlogswees Philip Staal uit Israël heeft gisteren scherpe kritiek geuit op de joodse gemeenschap in Nederland. Volgens Staal hebben joodse groeperingen tot dusverre weinig of geen aandacht geschonken aan het lot van de joodse oorlogswezen. Dat zei hij gisteren in Hoofddorp op een congres voor joodse kinderen die in de Tweede Wereldoorlog zijn vervolgd. Philip Staal en zijn broer Marcel zijn verwikkeld in een conflict met het Joods Maatschappelijk Werk (JMW) over de manier waarop de nalatenschap van hun in Sobibor vermoorde ouders is beheerd. Volgens de broers heeft de joodse instelling die na de oorlog de voogdij over hun had, lang niet het hele vermogen van hun ouders aan hen gegeven toen ze 21 waren geworden. De broers verloren onlangs in hoger beroep een rechtszaak tegen JMW, onder meer omdat de financiële dossiers waren vernietigd. Tijdens het internationale congres ’Still Going Strong 1945-2005’, dat afgelopen weekeinde voor het eerst in Nederland werd gehouden, pleitte Staal voor een nieuw, onafhankelijk onderzoek naar het vermogensbeheer van joodse weeskinderen. Staal merkte op dat de joodse gemeenschap zich in de jaren 1998-2000 wel inspande voor restitutie van de gestolen joodse tegoeden bij verzekeraars, banken, beurs en overheid. Maar toen het om de tegoeden van joodse weeskinderen ging, bleven ’de brave burgers van toen’ erg stil. ,,Is men bang om het eigen functioneren van destijds kritisch te beschouwen?” Staal was tussen 1998 en 2000 betrokken bij het Nederlands rechtsherstel van de Tweede Wereldoorlog. Hij was een van de onderhandelaars voor joodse organisaties bij de besprekingen met verzekeraars en overheid en onderhandelde namens het Platform Israël met de Amsterdamse Effectenbeurs en de banken. Copyright: Trouw Lezersreacties Geef uw reactie Onderstaande open brief hebben wij aan JMW gezonden: Amuta Lerivchat Jotsei Holland (AR), P.O.B. 4121, Tel Mond 40600 - Israel, Tel. 972-9-7966252. OPEN BRIEF Het is bitter als baby of klein kind tijdens WO II wees te worden. Het is bitter kennis te nemen van de onmenselijke omstandigheden waarop je ouders en overige familieleden hebt verloren. Het is bitter om geen opa's, oma's, broers, zusters en verdere familie te hebben. Het is bitter dat in vele gevallen de opvoeders je hebben verboden de nog in leven zijnde familie te ontmoeten. Het is bitter op te groeien in de diepe eenzaamheid van het alleenzijn. Het is bitter als wees menigmaal te worden behandeld als volkomen onmondig. Het is bitter geen inbreng te hebben in de besluitvorming door voogden met betrekking tot jouw leven en dat je mening niet wordt gehoord. Het is bitter dat zelfs bij de verdeling van het bittere MAROR de wezen op onevenredige wijze zijn misdeeld. Het is bitter dat er nog steeds instanties zijn, die op autoritaire wijze met de wezen menen om te moeten gaan. Het is bitter kennis te nemen van de inhoud van het boek van Elma Verhey "Kind van de Rekening" waaruit duidelijk blijkt op welke wijze er met de belangen van de wezen werd omgesprongen. Het is bitter dat JMW zich op het standpunt heeft gesteld, haar voorlichting met betrekking tot haar visie inzake het boek "Kind van de rekening" uitsluitend aan bestuurders van de organisaties in Israël te ventileren en niet aan de belanghebbenden: de wezen (bezoek delegatie van JMW begin juni 2005 aan Israël). Het is bitter dat JMW neerbuigend met de wezen meent te moeten omgaan getuige deze voorlichtingsbijeenkomst in Tel Aviv. Het is bitter dat JMW geen enkel aannemelijk argument heeft weten te produceren om hun standpunt te onderbouwen, integendeel: er is meer ontevredenheid onder de wezen. Het is bitter dat de pers over deze bijeenkomst verslag doet en de lezers laat weten dat alles "uitstekend" is verlopen, zonder bij de belanghebbende wezen informatie in te winnen. Het is bitter dat wij wezen, ondanks dat wij thans de respectabele leeftijd hebben bereikt van ten minste 60 jaar en zelfs grootouders zijn, worden behandeld als onmondigen. Het is bitter wanneer je met de kleine vergeelde foto's van je familie in de hand jezelf afvraagt "waarom"? Het is bitter, BITTER Bestuur van Amuta Lerivchat Jotsei Holland AR Tswi J. Herschel, voorzitter (31 augustus 2005)