Nieuwsbrief
Artikelen
Prikbord
Help ons
Petitie


Trouw
www.trouw.nl - vrijdag 12 mei 2006
De Verdieping - Podium

4 en 5 mei / Aangifte van .... ja, van wat?
door Ruben Vis

Er is de vrijheid om alles te zeggen. Maar de vrijheid om je kind Joods op te voeden wordt zeer op de proef gesteld.

Op Bevrijdingsdag gaan we naar het feest in de speeltuin aan de hoofdstedelijke Gaaspstraat. Mijn zoontje van acht heeft op school over Hitler en de Tweede Wereldoorlog geleerd. Hij is onder de indruk. Bij de ingang passeren we het monument Markt voor Joden. ’s Avonds vraagt hij waarom er in de Tweede Wereldoorlog een aparte markt moest zijn voor Joden.

De eerste, voor een Joods kind sterk confronterende aanblik van onze excursie heeft hem de hele verdere dag beziggehouden. Mijn uitleg: er waren toen mensen die de Joden niet aardig vonden. Ik maak een vergelijking met het Estherverhaal uit het Oude Testament, waar Haman de Joden wilde uitroeien. Met dit verschil dat in het Esther-verhaal de booswicht Haman sneuvelt voor hij zijn plan kan uitvoeren. Het verhaal kent een goed einde. En dat kan ik van de geschiedenis ‘40-‘45 niet maken. Plotseling realiseert hij zich dat het niet leuk af kan lopen als je Joods bent. Een pijnlijke conclusie van zijn Bevrijdingsdag.

De dag daarop wordt wreed verstoord wanneer ons zoontje met zijn keppeltje op over straat loopt, langs een bouwterrein in Amsterdam. Een groep jongens roept: ’joden, joden. Joden moeten achter het hek’ (er zijn zgn. bouwhekken). Dan roepen ze ’sieg heil; heil Hitler’, en brengen de Hitlergroet. 4 en 5 mei lijken plotseling ver weg.

’s Avonds besluiten we aangifte te doen. Dat kan tegenwoordig via internet. Handig. Voor een vrij eenvoudig vergrijp als discriminatie lijkt het een kwestie van formuliertje invullen. Mis. Er kan via Politie.nl wel aangifte worden gedaan van vernieling, inbraak en diefstal. Niet van discriminatie en racisme.

De premier heeft ons allen op 4 mei benoemd tot wachters van de vrijheid. Maar minister Pechtold en de Amsterdamse stadsdeel-wethouder Fatima Elatik hebben een dag later duidelijk gemaakt dat voor hen, en trouwens ook voor de organisatoren van de Bevrijdingsfestivals in Wageningen en Assen, AEL-leider Abou Jahjah geen brug te ver is. Daar gaat een minister of een wethouder gewoon mee in gesprek.

Afgelopen najaar was ik gevraagd voor een Ramadanforum met een prominente Nederlandse Jahjah-aanhanger. Ik heb geweigerd. Later plaatste Jahjah antisemitische spotprenten op z’n site. Bij de AEL is alleen voor de Joodse staat geen plaats in de meer dan 180 landen tellende internationale statengemeenschap. Premier Balkenende zei vorig jaar dat het onmogelijk is te vechten tegen antisemitisme als we toelaten dat het bestaansrecht van Israël wordt ontkend. Pechtold op Bevrijdingsdag doet er luchtigjes over.

De vrijheid van meningsuiting, alleen dat telt. Pechtolds collega Donner van Justitie bekritiseerde onlangs dit denkgedrag: men vindt dat aan meningsuiting alle ruimte moet worden gegeven, hoe onzinnig zo’n mening ook is. Een dag later is de vrijheidsles van Pechtold op straat door een groepje jongens in praktijk gebracht. Je vrijheid om je kind in dit land Joods op te voeden, wordt door passerende medelandgenoten danig op de proef gesteld.

En wanneer je via internet aangifte wil doen, heeft de overheid er geen elektronisch loket voor. Wel voor inbraak of voor vernieling. Ik heb het formulier voor vernieling maar gebruikt. Bij de vraag naar de geschatte schade heb ik nul ingevuld. Wat is de waarde van een geschonden kinderziel?

Ruben Vis is lid (VVD) van provinciale staten in Noord-Holland en secretaris van het Nederlands-Israëlitisch Kerkgenootschap.

Lezersreacties
Geef uw reactie

top