|
|
|
|
|
|
| www.trouw.nl - vrijdag 8 september 2006 |
|
Ephimenco / Ontkennen is een kunst Het is een principe: eerst ontkennen en dan pas nadenken. De waarheid is toch een zorg voor later, wanneer ontkennen geen zin meer heeft. Geruchten of vervelende beschuldigingen moet je vanzelfsprekend weerleggen of weerspreken, ook al stoelen deze op een gefundeerde analyse, sterke aanwijzingen of doodgewone feiten.
Te allen tijde dien je met je hakken in het zand te staan. Ik begrijp dan ook heel goed dat Gretta Duisenberg de uitspraken ontkent die een journaliste van Nieuwe Revu tijdens een reis in Libanon uit haar mond heeft opgetekend. Correctie: zegt uit haar mond opgetekend te hebben. Natuurlijk is Gretta geen antisemiet die Israeliers ’schoften’ noemt die – dat zie je aan hun kop – altijd liegen. Geintjes over beladen cijfers (zes miljoen) zijn heus niet iets wat de bankiersweduwe zich zou willen permitteren. Ik zag Gretta in het tv-programma van Pauw & Witteman: veel aplomb in haar ontkenning, een tikkeltje autoritair en zelfverzekerd. Allemaal uit de lucht gegrepen, die ’aperte onjuistheid en smerigheid.’ Een duidelijk geval van professioneel ontkennen. Een andere soort ontkenning. Gisteren in de Volkskrant ontkende scheidende NRC-hoofdredacteur Folkert Jensma dat zijn vertrek met tegenvallende verkoopcijfers te maken zou hebben. Het gaat juist ongelooflijk goed met die krant, verzekerde hij de azijnpisser van de concurrerende krant die hem ondervroeg. Jensma gaf aan zijn ontkenning veel glans door niet gelijk naar geijkte ontkenformules te grijpen. Hij zei dat degenen die dat soort geruchten verspreiden ’echt snel met hun plas naar de dokter moeten’. O, wat geestig! Hoewel ik zeker niet wil beweren dat de krant van Jensma veel abonnees verliest, ben ik toch met mijn plasje naar mijn arts gegaan. Na diep in een potje te hebben gekeken, zei deze hoofdschuddend: ’Nee, geen epo of hallucinogenen in uw plasje, maar waarschijnlijk wel malaise en onenigheid bij de NRC. Anders zou die hoofdredacteur niet binnen 24 uur zijn functie neerleggen, zonder vooroverleg en gezorgd te hebben dat zijn opvolging geregeld is. Dit past niet in de cultuur van een krant die zich als ultra-serieus profileert.’
Gisteren bleek dat de Tweede Kamer heel boos is over de door Bush ontkrachte ontkenningen van zijn minister Condoleezza Rice: ja, de VS houden wel her en der in het buitenland gevangenen vast in geheime CIA-cellen. Iedereen woedend op bedriegster Rice. Ze zouden beter kwaad op minister Bot en zijn Navo-collega’s moeten zijn, die zich door de charmes van Rice met een kluitje in het riet hebben laten sturen. Als ik goed lees wat Rice in december tijdens een diner tegen die gekke Europeanen zei, vind ik geen spoor van ontkenning over het bestaan van geheime CIA-gevangenissen. Condoleezza draaide vooral om de pot heen. Ze had het over dat ’de VS zich niet schuldig maken aan marteling en het ook niet goedkeuren’. Dat diezelfde VS zich houden aan de internationale verdragen over de behandeling van gedetineerden. De Navo-ministers sprongen een na?ef gat in de lucht en smolten van extase. Minister Bot wist het zeker: er is geen reden om aan de woorden van Rice te twijfelen en de berichten over de CIA-cellen zijn ’pure speculatie’. Achteraf gezien mag dit wel ontkend worden. Copyright: Trouw
 |